Hoofd Muziek- Chris Cornell, 'de architect van Grunge', omarmt zijn verleden

Chris Cornell, 'de architect van Grunge', omarmt zijn verleden

Welke Film Te Zien?
 
Chris Cornel.



Soundgarden-zanger Chris Cornell wist dat zijn band iets op het spoor was toen een publiekslid in Vancouver, B.C., een zware glazen asbak naar hem gooide. Duidelijk bedoeld voor mijn gezicht, voegt de zanger eraan toe. Het was halverwege de jaren 80 en de term grunge was nog niet bedacht voor de golf van zware, sombere metal-emobands die in en rond de vruchtbare thuisbasis van Soundgarden, Seattle, aanwakkerden.

Nu echter Cornell, wiens nieuwe akoestische solo-album Hogere Waarheid is net uitgebracht op vinyl, accepteert zijn door de pers gemaakte tag van de hoofdarchitect van grunge - en zijn concerten zijn al tientallen jaren gelukkig vrij van door het publiek gegooide raketten.

‘Ik weet nog dat ik op dat moment dacht: Ah, wij weten iets wat zij niet weten. We zijn iets op het spoor en ze snappen het nog niet, omdat ze er bang voor zijn. ’

Ik vind het label nu echt leuk omdat het een naam geeft aan iets dat ik maar een beetje begreep, zegt hij. Wat ik begreep was voordat Nirvana een band was of Pearl Jam een ​​band was of Alice In Chains of Tad of Mudhoney ... geen van die, geen van hen bestond nog.

Maar toen Soundgarden dat gedenkwaardige optreden in Vancouver speelde, kreeg Cornell een openbaring. Toen de asbak langs zijn hoofd zeilde, zegt hij, herinner ik me dat ik op dat moment dacht: 'Ah, we weten iets wat zij niet weten. We zijn iets op het spoor en ze snappen het nog niet omdat ze er bang voor zijn, en dat is het eerste teken. Iedereen weet wat slecht is, we weten dat we niet slecht zijn. Dit is iets anders, herinnert hij zich. Ik herinner me dat ik het busje aan het laden was en dat iedereen erg down was en ik deze enorme peptalk gaf, omdat ik begreep dat deze rare combinatie van wat we aan het doen waren 'de weg' was. En nu heeft het een naam.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=WZ3e8fvUIoI&w=560&h=315]

De schijnwerpers op de Seattle-scene van begin tot midden jaren 90 koelden uiteindelijk af, maar Cornells carrière en projecten namen nooit af. Terwijl de met een Grammy bekroonde Soundgarden van 1997 tot 2010 een pauze van twaalf jaar nam, bracht Cornell in 1999 de eerste van zijn vier solo-albums uit, schreef hij zeven jaar als frontman van Audioslave met Rage Against the Machine-gitarist Tom Morello, en schreef en speelde hij mee. het themalied van de James Bond-film Koninklijk Casino , naast tal van andere muzikale projecten.

Nu 51, Cornell duikt verder in meer persoonlijke nummers met Hogere waarheid. Ik heb altijd gezegd dat mijn albums de 'dagboeken van mijn leven' zijn. Ik ben niet iemand die uit het raam kijkt en iets ziet, dan naar huis rent en erover schrijft. Het is meer constante observatie, legt hij uit. Ik ben geen grote prater, en ik ben een soort van constant aan het kijken en denken, en dan herinner ik me vreemde dingen.

'Ik vind de tag ['architect of grunge'] nu echt leuk omdat het een naam geeft aan iets dat ik maar een beetje begreep.'

Als hij voor zijn bands schrijft, zijn zijn liedjes misschien niet zo introspectief. Persoonlijke [teksten] die van tafel zijn, is iets dat meer een rockband beïnvloedt, en een man die teksten schrijft voor een rockband. In de klassieke zin moet een nummer alle vier de jongens vertegenwoordigen. Het is alsof je vier superhelden bent die daar staan ​​en één houding uitdragen, dan is er een groep fans die gaat zeggen: 'Fuck yeah! Wij ook!’ Als singer-songwriter hoef je je daar geen zorgen over te maken, je kunt over jezelf schrijven.

Soundgarden en Cornell worden vereerd om hun diepgewortelde, zware optredens waar moshing en stagediven de norm waren. Toch is een intensiteit, geleid door Cornells stijgende, multi-octaafstem, duidelijk zichtbaar in de tientallen akoestische nummers op Hogere Waarheid . Als je naar de allereerste plaat van Bob Dylan luistert - het zijn allemaal covers - is het bijna punkrock, merkt hij op. Er is één gitaar, hij zingt en hij bloedt in een microfoon, hij valt gewoon deze microfoon aan, en het klinkt superagressief, maar hij is het gewoon.

Hoewel die innerlijke vragen een goede lakmoesproef vormen, merkt Cornell op, is er geen echt objectief antwoord. Waar het een goede vraag wordt, is wanneer het antwoord meteen ‘Ja’ is. Godzijdank heeft iemand dit nummer geschreven.’ En, zo besluit hij, ik denk dat ik er veel heb, dus daar voel ik me goed bij.

Artikelen Die U Misschien Leuk Vindt :