originele koffer , oordeelt niet maar presenteert de zaak van de blog.
Ten eerste is er enig bewijs dat niet bepaald belastend is: er zijn een paar passages uit de januari 2007 Nieuwsweek stuk dat hetzelfde klinkt, maar niet identiek is aan de Keer stuk. Ten tweede, de Keer stuk, geschreven door een freelance Denny Lee, verwijst naar een reeks bronnen Nieuwsweek gebruikt in zijn stuk. Een van die bronnen, Marina Palmer, een persoon geciteerd in de 2007 Nieuwsweek stuk, verschijnt in de Keer stuk maar blijkbaar verhuisd maanden voordat Denny Lee's stuk liep. Mevrouw Palmer beweert ook dat ze nooit met Lee heeft gesproken.
De redacteur van de Keer reisafdeling, Stuart Emmrich, e-mailde ons om te zeggen: 'Er was geen plagiaat op het werk.'
'Er waren geen verzonnen of opgeheven citaten', schrijft hij. 'Elke persoon die Denny Lee in het stuk citeerde, was het resultaat van een telefonisch of persoonlijk interview. Marina Palmer, de auteur van [Tango and Sex], was iemand die door verschillende mensen werd genoemd, als voorbeeld van een expat die naam heeft gemaakt. Hij vond haar bio op haar website en vulde die beschrijving aan met onderzoek dat hij vond uit andere krantenartikelen. Nergens in het artikel suggereert Denny dat hij haar heeft geïnterviewd. Evenzo noemde hij Francis Ford Coppola in zijn stuk (die een film opneemt in BA), maar hij interviewde hem niet rechtstreeks.'
In plaats daarvan, betoogt de heer Emmrich, was het probleem met het verhaal dat het onderwerp niet origineel was. 'Ik heb een nogal uitgebreide uitleg van dit alles gegeven aan zowel Craig Whitney, onze assistent-hoofdredacteur voor normen, en Clark Hoyt, de openbare redacteur, die het er beiden over eens lijken te zijn dat er hier geen sprake was van plagiaat, maar misschien in de woorden van Hoyt, 'een gebrek aan onafhankelijk ondernemerschap'.
Toen hij verwees naar de overeenkomst in taaloverlap, schreef de heer Emmerich: 'Wat het schrijven betreft, er zijn enkele ongelukkige plaatsen waar de twee stukken elkaar overlappen: 'storied film history'; 'met wijn doordrenkte kunstgalerijen' versus 'Champagne-gevoede modeshows.' En ik wil dit probleem helemaal niet bagatelliseren - en Denny ook niet - maar ik denk dat die overeenkomsten meer te maken hebben met misschien terugvallen op de oude reisclichés - en met het moeilijk vinden van nieuwe manieren om een stad te beschrijven als zijnde 'hot' en 'hip' — dan een bewuste poging om andermans taal of berichtgeving te kopiëren.'
In de e-mail schrijft hij dat hij wenste dat hij had verwezen naar de Nieuwsweek verhaal, waarmee hij en Denny Lee al vroeg in het rapportageproces vertrouwd waren. 'Misschien nog een blik op de' Nieuwsweek artikel voordat we gingen drukken, zou een aantal rode vlaggen hebben doen oprijzen, maar op dat moment was ik dat stuk bijna vergeten. (Inderdaad, als ik het opnieuw had gelezen, had ik nooit het type display geschreven dat ik deed: 'Getrokken door lage prijzen en Parijs-achtige elegantie, transformeren expat-artiesten, ontwerpers en muzikanten Buenos Aires in een kloppend warm huis van cool. ' Het is bijna precies wat de Nieuwsweek stuk zei.'
Hij zei dat de krant de kwestie helemaal niet lichtvaardig opvat, maar dat het grotendeels een mislukking is in het onderwerp van het verhaal, geen ethische schending. 'Nogmaals, ik ben het ermee eens dat we harder hadden kunnen graven, maar ik denk dat de overeenkomst tussen de twee stukken grotendeels een toeval is en de schijnbare niet-originaliteit van ons idee.'
