Richard Kelly.Courtesy Arrow Films En ik vind het een beetje grappig/ik vind het een beetje triest/De dromen waarin ik sterf/zijn de beste die ik ooit heb gehad.
Er zijn maar weinig reeds bestaande nummers die een film beter beschrijven dan de iconische cover van Mad World die tegen het einde van speelt Donnie Darko , een grappige, droevige, droom van een film waarin de dood van zijn held wordt gevierd als het hoogtepunt van zijn bestaan. Het is vijftien jaar geleden sinds de toen 26-jarige schrijver/regisseur Richard Kelly dit niet-classificeerbare meesterwerk losliet op een nietsvermoedend publiek, en vijftien jaar sinds de eerste theatrale uitvoering volledig onopgemerkt bleef. Dit was niet verrassend. Het was prominent (zij het toevallig) een apocalyptische vliegtuigcrash een maand na 9/11, de hoofdpersoon was emotioneel gestoord, onkenbaar en soms onwaarschijnlijk, en de plot was, door ontwerp, onbegrijpelijk. Oh, en er was een gigantisch, onheilspellend konijn.
Echter, een keer Donnie hit dvd, er gebeurde iets vreemds: het vond een publiek. Zozeer zelfs dat in 2004, Donnie was terug in de bioscoop in een verlengde Director's Cut. Ten slotte werd de film gezien als zoveel meer dan een rare cultfilm. Het was een complex familiedrama, een toegankelijke satire op de middelbare school, een politiek statement, een meditatie over de aard van het lot en een showcase voor zowel gevestigde (zoals Patrick Swayze, Drew Barrymore en Mary McDonnell) als opkomende acteurs. (zoals de broers en zussen Gyllenhaal, Jena Malone en Seth Rogen). Vieren Donnie 's 15ditverjaardag, heeft Kelly toezicht gehouden op een 4K-restauratie van zowel het theater als de Director's Cuts, die zal openen op de Zicht in Los Angeles op 30 maartditen de Metrograph in New York op de 31st, voordat het in verschillende andere steden wordt geopend voor beperkte of eendaagse runs. We spraken met Richard Kelly over o.a. Donnie's re-release, originele release en pre-release. 
Donnie Darko .Courtesy Arrow Films
Ik ben benieuwd naar de beslissing om zowel de theatrical cut als de Director’s Cut opnieuw uit te brengen. Betekent dit dat volgens jou de Director's Cut niet per se de definitieve editie is?
Het was nooit mijn bedoeling dat de Director's Cut de theatrale cut zou vervangen. Het plan was altijd dat ze naast elkaar zouden bestaan. Ik beschouw de Director's Cut meer als een uitgebreide remix van een nummer omdat er veel meer aanvullende informatie en materiaal is. De theatrale versie zorgt voor een betere eerste blootstelling aan de film omdat het minder informatie is en meer een mysterieuze rush die de kijker overvalt bij een eerste bezichtiging. Vervolgens ontwierp ik de Director's Cut voor diegenen die op zoek waren naar meer informatie en een meer lange, romanistische duik in het verhaal. De Director's Cut is er voor degenen die daarheen willen, dus het was belangrijk om beide cuts te herstellen en voor altijd in leven te houden.
Een interessant ding over de reactie van sommige fans op Donnie Darko is hun obsessieve behoefte om alle metafysische mysteries van de film volledig te begrijpen. Denk je dat zoveel aandacht voor de mythologie van de film de emotionele impact ervan wegneemt?
Nee, ik vind het goed! Daarom wilde ik de Director's Cut doen. Ik wilde meer informatie geven dan er was. Het is een zeer dichte, gelaagde film en er is een veel grotere wereld buiten de film. Sommige bioscoopbezoekers wilden dieper graven. Dat waardeer ik en dat wil ik ze bieden. Maar tegelijkertijd willen andere mensen in- en uitstappen. Ze willen dingen mysterieus achterlaten, de emotionele ervaring hebben en er dan van weglopen. Ik zie waarde in beide soorten ervaringen. Veel heeft te maken met het feit dat we film verwerken in een tijdsbestek van twee uur, maar dan gaan we naar huis en verteren televisie in een tijdsbestek van acht of twaalf uur. Ik praat met veel jongere mensen die echt aangetrokken worden tot acht uur van iets in plaats van twee uur van iets, dus ik denk dat het maken van langere versies van mijn films daarin past. De volledige versie van Southland Tales , in mijn gedachten, is zes uur. Ik ben er nog niet aan toegekomen om het af te maken, maar de volledige versie in mijn gedachten is zes uur. Ik heb ook prequels van graphic novels gemaakt, tonnen materiaal dat ik nog niet af heb. Maar nogmaals, die versies spelen misschien beter thuis voor mensen omdat ze moeten opstaan om naar de badkamer te gaan, een broodje te halen of een dutje te doen.
Je hebt eerder in interviews gezegd dat je onder druk werd gezet om in te stellen Donnie Darko in het heden, maar je vond dat het zich in 1988 moest afspelen. Hoe komt dat?
Ik zal dit zeggen over de drie films die ik heb gemaakt en de films die ik zal blijven maken: een gemeenschappelijke noemer zal altijd een zeer specifieke tijdlijn, tijdstempel, datum en tijd zijn. Ik weet niet hoe ik op een andere manier verhalen moet vertellen. Voor mij is elke karakterbeslissing, reactie en interactie een reactie op de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Voor dit verhaal ging het over dat moment helemaal aan het einde van het Reagan-tijdperk toen we in een overgangstijd waren, en er een jongere generatie opkwam die de War on Drugs, de zelfhulpbeweging, de Reagan beleid en het culturele mandaat om zich op een bepaalde manier te gedragen. Dingen zoals De laatste verzoeking van Christus uit de theaters worden geweerd. De tragische en immorele reactie op de aids-epidemie. De censuur van verschillende kunstvormen. Allemaal dingen waar de jongere generatie van geschrokken was. Er was een overgang op komst. Dus dit verhaal moest plaatsvinden aan de vooravond van deze verkiezing in het Halloween-weekend. En zo moest het zijn. Ik zou dit specifieke verhaal nooit op een andere manier kunnen vertellen.
Een ander ding dat het in de jaren '80 plaatst, doet denken aan al die legendarische tiener- en kinderfilms uit de jaren '80. Denk je aan? Donnie Darko als geïnspireerd door of zelfs een reactie op die films?
Nou, ik bracht duidelijk hulde, bewust of onbewust, aan veel films die in de jaren '80 zijn gemaakt, maar ik zie deze film nog steeds als een film uit het jaar 2000. Het is een nostalgisch stuk uit het jaar 2000 omstreeks 1988. Veel van die films waar je het over hebt, zijn gemaakt als hedendaagse films, wat hen onderscheidt. Maar ik denk dat die films indruk hebben gemaakt op mijn kindertijd en adolescentie. ET en De afgrond en Terug naar de toekomst , deze films maken allemaal deel uit van mijn fundamentele artistieke ontdekkingsproces. Ze zitten op veel manieren in mijn DNA.
In tegenstelling tot de meeste tienerfilms, Donnie Darko maakt de karakterisering van de ouders tot een van zijn sterkste eigenschappen en misschien zelfs zijn emotionele kern. Wat heeft je doen besluiten om de ouders deze spotlightrollen te geven?
Welnu, aan het begin van de film, de eerste regel van de dialoog, die wordt geleverd door Maggie Gyllenhaal, is: ik stem op Dukakis. Dus we zijn meteen het politieke conflict tussen twee generaties aan het opzetten. Liberale tieners versus Republikeinse ouders. Maar het laatste wat ik wilde was deze Republikeinse ouders demoniseren, van wie ik vond dat ze over het algemeen heel fatsoenlijke, empathische mensen waren die te maken hadden met de worstelingen van zeer intense, opstandige, slimme tieners. Dat is een echt conflict dat bestaat. Dus ik wilde ervoor zorgen dat ik ze essentieel en sympathiek maakte, en ik hoop dat te bereiken met elk personage dat ik voor een acteur maak. Zelfs als een personage verachtelijk is of iets vreselijk immoreels doet, probeer ik enigszins sympathie voor hen te krijgen. Dat maakt ze interessanter. Ik wil mijn personages nooit haten. Je moet van ze allemaal houden.
Over verachtelijke personages gesproken, ik ben altijd nieuwsgierig geweest naar de casting van Seth Rogen, aangezien dit het eerste was wat hij deed na Gekken en nerds , en hij speelt in wezen een donkere versie van zijn personage in de show. Is de rol met hem in gedachten geschreven of is hij speciaal gecast vanwege? Gekken en nerds ?
Het was echt onze casting director, Joseph Middleton, en onze componist, Michael Andrews, die beiden aan hebben gewerkt Gekken en nerds , die Seth . voorstelde . Toen hij binnenkwam, was het duidelijk dat hij echt, echt getalenteerd was en deze authenticiteit en deze zachte kwaliteit had. Die twee pestkoppen die door hem en Alex Greenwald worden gespeeld, zijn misschien wel de schurken van het stuk, maar zowel Seth als Alex zijn in het echte leven twee van de meest vriendelijke, zachtaardige en liefhebbende mensen. Dat is interessanter voor mij, iemand vragen om in die donkere kant af te drijven omdat je uiteindelijk een meer verrassende uitvoering krijgt, in tegenstelling tot het casten van iemand die dat in elke rol wordt gevraagd.
Jij maakte Donnie Darko in de nasleep van het bloedbad in Columbine, en op bepaalde momenten in de film, zoals het beeld van Donnie die een pistool hanteert, komen zelfs nu al enkele huiveringwekkende parallellen naar voren. Welk effect had Columbine op de ontwikkeling en reactie op de film?
Columbine was iets dat me diep raakte en me op een heel diep niveau verontrustte toen het gebeurde. Het wierp ook een schaduw over de film toen deze in première ging op het Sundance Film Festival in 2001, ongeveer acht of negen maanden voor 9/11. Op dat moment was Columbine nog volop in gesprek. Ik herinner me dat distributeurs onmiddellijk afstand namen van de film. Het was een heel gevoelige tijd, en mensen voelden zich gewoon niet op hun gemak bij het verspreiden van een film waarin een tiener een geweer afvuurde.
Al uw werken, in ieder geval de werken die zijn geproduceerd, bevatten zeer geavanceerde, complexe plots. Heb je de neiging om je karakterbogen te schetsen voordat je de plotdetails ontdekt? Of bedenk je de plotmachinerie en pas je de personages erin?
Voor het grootste deel komt de plotmachine als de eerste fundamentele blauwdrukken worden geschetst. Toen ik op de middelbare school zat, zou ik architect of politiek cartoonist worden. Toen ik op de middelbare school zat, dacht ik: ik ga naar LA om tegelijkertijd filmmaker en architect en politiek cartoonist te worden! [lacht] Dus de architectuur komt waarschijnlijk als eerste in het plot, maar dan wil ik ervoor zorgen dat de personages op een logische, emotioneel eerlijke manier door die architectuur navigeren.
Verbaast de reactie op de film je vijftien jaar later nog steeds?
Ik sta telkens weer versteld van de reacties op de film. Ik ben erdoor geïnspireerd. Het maakt me erg voorzichtig en ambitieus over de volgende films die ik maak, om ervoor te zorgen dat ik alle middelen en scenario's heb waar ze moeten zijn, de juiste mensen erbij betrokken. Het is ontmoedigend, maar het blijft inspirerend. Zo lang werd deze film gezien als een mislukking of klein of randje of sekte. Ik ben erg dankbaar voor het woord cult. Ik neem dat elke dag, maar het betekent zoveel voor mij om te zien dat deze film de mainstream binnenkomt, want als je deel uitmaakt van een mainstream als artiest, krijg je de middelen om ambitieuze, originele verhalen te maken. Dat is wat ik wil doen. Ik weet niet hoe ik iets anders moet doen. Ik heb geen zin om iets anders te doen.
